Vijver, Ds. I.S. de-Paulus' preek op de Areopagus (nieuw)

Paulus' preek op de Areopagus is een preek over Handelingen 17:22-34 door ds. I.C. de Vijver (1824-1891); no. 72 in de Uw Trouw Getuigenis Reeks. 
I(saac) C(ornelis) de Vijver werd geboren in 1824 te Buiksloot (Amsterdam). Toen hij twee jaar was, stierf zijn vader. Isaac had een voorspoedige onderwijsloopbaan. Te Leiden studeerde hij theologie. Als student werd hij met zijn vriend Jan Wouter Felix bespot, omdat ze wilden leven naar Gods geboden.
Op 7 augustus 1846 werd Isaac kandidaat in de god­geleerdheid en beroepbaar gesteld. In januari 1847 werd hij tot predikant bevestigd in zijn eerste gemeente Zegveld. Hierna zou hij de volgende gemeenten dienen: Schoonrewoerd (1850), Katwijk aan Zee (1852), Veenendaal (1855), Vlissingen (1861) en Scheveningen (1866). In deze plaats mocht hij in ootmoed, verwondering en dankbaarheid zijn veertigjarige ambtsjubileum gedenken. Het emeritaat ging in op 30 oktober 1887. In de zomer van 1891 mocht ook deze dienaar ingaan in de vreugde zijns Heeren.
De Vijver ging te Zegveld ongetrouwd de pastorie in. Op 12 september 1850 huwde hij met mevr. Anna Rebel. Het echtpaar betrok twee weken later de pastorie in Schoonrewoerd. Hun huwelijk werd gezegend met twee kinderen: een meisje (Catharina Anna) en een jongen (Isaac). Beiden zijn in Katwijk geboren. Na vijf jaar huwelijk stierf de domineese op de jonge leeftijd van 34 jaar. De bedroefde weduwnaar schreef: ‘Haar zalig afsterven en de bewustheid van de altoos wijze raad des Heeren doen mij begeren om Gode te zwijgen.’ Deze orthodoxe predikant met zijn Schriftuurlijk-bevindelijke prediking trok volle kerken. Uit de verre omtrek, onder andere uit Ameide, Asperen, Hei- en Boeicop, Leerbroek, Leerdam en Lexmond, gingen Gods kinderen naar de dorpskerk in Schoonrewoerd om voedsel voor hun zielen. En daarin zijn ze niet bedrogen uitgekomen. Eén van hen zei: ‘Soms glinsterde op de kansel zijn gezicht van de vreze des Heeren.’ Na de kerkdienst werd er weleens gezelschap gehouden.
Te Katwijk was de intredetekst Exodus 3 vers 14d: ‘IK ZAL ZIJN, heeft mij tot ulieden gezonden.’ In deze gemeente werd het huisbezoek niet langer ‘op gezette tijden voor het Avondmaal’ gedaan, maar in het gehele jaar. Ook werden er twee diensten ingesteld op Goede Vrijdag. Tevens werd de gemeente verzocht om de werkzaamheden op die dag zoveel mogelijk te beperken. Drankmisbruik werd bestreden en aan alcohol verslaafde gemeenteleden werd deelname aan het Heilig Avondmaal ontzegd. De herbergier werd persoonlijk aangesproken op het ‘gewoel en de drinkgelagen’ die bij hem op zondag werden gehouden. Tijdens zijn ambtelijke bediening ontving deze godvrezende predikant beroepen uit onder andere: Elburg, Lienden, Opheusden, Voorthuizen, Vuursche, Rotterdam (Delfshaven) en Waarder.
Tot slot
Deze dienaar van het Goddelijke Woord die zich door de Heere geroepen en gezonden wist, wilde nauwkeurig Gods Woord preken voor elke luisteraar èn spreken naar het hart van Jeruzalem. De ‘stillen in den lande’ kerkten graag bij hem, want ze hoorden als centrum van de preek ‘Jezus Christus en Dien gekruisigd’. Liefdevol preekte hij wet en Evangelie op een Bijbelse wijze. Met innerlijke aandrang en bewogenheid verkondigde hij de deugden des Heeren tot redding van verloren zondaren èn tot een heilige wandel van Gods volk. Ook schroomde hij niet om het instrument van de tucht te hanteren, waar dat nodig was. Ja, hoe graag zag hij dat de gehele (dorps)
samenleving zou buigen onder het heilzame gezag van Gods wet. Uit genade vervulle ook vandaag de Heere Zijn Woord als het verkondigt: ‘Wie zielen vangt, is wijs’ en ‘Alzo wies het Woord des Heeren met macht en nam de overhand.’