Gerdes, E.-Jan van Diemen

Jan van Diemen van E. Gerdes is een verhaal uit den tijd van de oorlogen tusschen de Hollandsche republiek en Engeland, 1665-1672.
Jan, een boerenzoon, bevalt het leven thuis niet langer en hij verlaat de ouderlijke woning. Hij komt in aanraking met een kermisjongen en zij besluiten op de vloot van De Ruijter dienst te nemen. Jan denkt vaak terug aan de woning, die hij ontloopen is. Zijn vriend heeft geen reden tot zulke droeve overpeinzingen, want vader en moeder heeft hij nooit gekend. De man, waarvoor hij werken moest, kan zijn vader niet zijn. Inderdaad blijkt ook, dat deze hem vroeger overgenomen heeft van een anderen kerel, die den jongen gestolen had. Als deze mededeeling op de vloot bekend wordt, krijgen Jan en zijn vriend verlof om naar huis te gaan, de een om aan zijn ouders vergiffenis te vragen, de ander om zijn verloren en weergevonden vader te ontmoeten. Later klimt Jan van Diemen in rang op en wordt kapitein. (Boekbeoordeling in bijblad van De Christelijke Familiekring, tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1921)
Gerdes bezocht te Amsterdam de School van Andriessen. Hij werd opgeleid tot godsdienstonderwijzer ten huize van Ds. J. de Liefde. Tijdens zijn vorming deed hij veel aan evangelisatiewerk onder de arbeidende bevolking van de eilanden Witten­burg, Kattenburg en Oostenburg. Hij werd de eerste voorzitter van de Vereniging Tot heil des volks.
Omstreeks 1860 werkte hij onder de arbeiders in de veenkoloniën, was van 1858 –1859 voorganger in de Baptisten Gemeente (oudste van Nederland) in Stadskanaal, vestigde zich later in Doetinchem. Gerdes trad ook op als taalonderwijzer. Hij gaf een tijdschrift voor kinderen uit, Samuël. Hij ging in 1877 de kinderrubriek in De Heraut verzorgen. Hij schreef verschillende kinderboe­ken. (achterderug.nl)