Brooks, Thomas-Gouden appelen in zilveren gebeelde schalen

Gouden appelen in zilveren gebeelde schalen, de voortreffelijkheid van een vroegtijdige bekering, door Thomas Brooks (1608-1680). 
Dit treffelijk werkje van de puritein Thomas Brooks is zeer kostelijk van inhoud. Het is met name (maar niet alleen) voor de jeugd geschreven en is doortrokken van de liefde tot de jeugd. De schrijver prijst een vroegtijdige bekering aan. Op zeer pastorale wijze geeft ds. Brooks een heldere uiteenzetting van onze plicht en welk een eer het is om een waarchtig Christen te mogen zijn.
Tevens geeft hij praktische aanwijzingen die dienstig zijn om dit werk der bekering aan te vangen en hij reikt praktische hulpmiddelen aan. Tegenwerpingen van de jeugd neemt hij neemt hij weg twijfelingen van oude mensen lost hij op. Ook geeft de schrijver hierin een zeer schone beschrijving van de Heere Jezus Christus en Zijn Borgtochtelijk werk en legt Hem na aan ons aller hart.
Uit het Engels vertaald en oorspronkelijk uitgegeven bij Abraham Bothall, boekverkoper te Rotterdam (1771). Nu overgezet in de huidige spelling door Joh. A. Bunt te Rhenen. 
Waarschijnlijk werd Thomas Brooks in 1608 geboren, hoewel ook 1606 als zijn geboortejaar genoemd wordt. In welke plaats en in welke landstreek hij geboren werd, is onbekend. Men heeft wel getracht dat na te speuren, maar de familienaam Brooks (ook wel geschreven als Brook, Brooke, Brookes) is in Engeland tamelijk algemeen. Tot op heden kon de geboorteplaats van Brooks nog niet worden vastgesteld.
Thomas Brooks: De eerste datum in zijn leven waarover zekerheid bestaat, is 7 juli 1625. Toen werd hij ingeschreven als student aan het Emmanuel-College te Cambridge. Dit college stond toen bekend als hèt puriteinse opleidingsinstituut bij uitstek. Brooks volgde daar onder meer de colleges van professor David Masson. Prof. Masson heeft diepe indruk gemaakt op de jonge Brooks. Deze leraar was een uitgesproken puritein. Brooks ging in Cambridge ter kerk bij ds. Richard Sibbes en bij dr. John Preston, de rector van Emmanuel-College.
Na het beëindigen van zijn studie werd Brooks nog niet direct predikant. Over zijn werkzaamheden en woonplaats in die jaren tasten we nagenoeg in het duister. Ongeveer in het jaar 1640 werd hij tot predikant geordend. Hij schijnt eerst vlootpredikant te zijn geweest, op het schip van admiraal Rainsborough, die het bevel voerde over de vloot van het parlement.
In die tijd woedde de strijd tussen de troepen van het parlement, onder aanvoering van Oliver Cromwell en het leger van Koning Karel I. Vervolgens werd hij veldprediker bij de zoon van de admiraal, kolonel Thomas Rainsborough. Kolonel Rainsborough werd op 29 oktober 1648 vermoord te Doncaster en op 14 november hield Brooks de rouwdienst in de kapel van Wapping, Londen. De rouwpreek werd gedrukt en daaraan ontlenen we wat aanknopingspunten voor de levensloop van Thomas Brooks.
In datzelfde jaar, 1648, werd hij verbonden aan de kerk van St. Thomas Apostle, Londen. Hij schijnt toen al een man van aanzien te zijn geweest: op 26 december 1648 preekte hij voor de leden van het Lagerhuis, op 8 oktober 1650 opnieuw. In 1653 ging nij naar de kerk van St. Margaret's, in Fish Street Hill te Londen, waar hij bleef tot aan het beruchte jaar 1662. Daar ontmoette hij nogal wat tegenstand, wat leidde tot het schrijven van de brochure Cases Considered And Resolved, Or Pills To Purge Malignants(Gebeurtenissen beschouwd en opgelost, of pillen om boosaardigen te reinigen). In hetzelfde jaar verscheen van zijn hand het bekendste boek van hem: Precious Remedies Against Satan's Devices (Kostbare middelen tegen Satans listen). In 1662 werd de Eenheidswet (Act Of Uniformity) van kracht. Van alle predikanten werd door de regering verlangd dat ze verklaarden in te stemmen met alles wat in het Algemeen Gebedenboek (Book of Common Prayer) stond. Meer dan 2000 predikanten stemden hier niet mee in, waaronder Brooks.
Daarna legde hij zich toe op het schrijven van boeken, in totaal meer dan 50, voor die tijd een groot aantal. Zijn vrouw Martha Burgess stierf in 1676. Zelf overleed hij op 27 september 1680.